تأثیر روش تدریس و وضع ظاهری اساتید بر خواب‌آلودگی دانشجویان

امروزه دانشگاه‌ها با امکانات آموزشی مناسب و بهره‌گیری از اساتید متخصص درجهت تربیت دانشجویانی متخصص و متعهد تلاش‌ می‌نماید؛ ولی اگر دانشجویان هوشیاری و توجه لازم را در کلاس درس نداشته باشد، تمام این زحمات به هدر می­رود. مقاله‌حاضر به‌بررسی علت خواب‌آلودگی دانشجویان به‌عنوان یکی از عوامل بی‌توجهی در کلاس پرداخته و سعی نموده است تا تأثیر روش تدریس اساتید و وضع ظاهری آنان را بر این مقوله بسنجد. در این راستا 2 فرضیه استخراج که به روش پیمایشی و با طراحی ‌پرسش­نامه محقق ساخته، که توسط 352 دانشجوی جامعه نمونه تکمیل شد، آزمون گردید و این نتایج به­دست آمد: 8/27% دانشجویان تاحد زیادی در کلاس­ها خواب آلود هستند. در هنگام روش سخنرانی 72% دانشجویان، در روش حفظ و تکرار  48% و در شیوه پرسش و پاسخ 4/9% از دانشجویان خواب­آلود هستند. صدای متنوع استاد از خواب­آلودگی 6/36% جلوگیری می­کند و 4/69% تجربه بالای استاد را مانع خواب­آلودگی می­دانند. وضع ظاهری استاد 5/39% در جلوگیری از خواب­آلودگی دانشجویان مؤثر است.